CO WARTO BYŚ O NAS WIEDZIAŁ:
1. Terapia trwa około 12 miesięcy.
Dla pełnoletnich absolwentów możliwa kontynuacja postrehabilitacji w hostelu w Kielcach.
2. Obowiązują w Ośrodku cztery podstawowe abstynencje: narkotykowa, alkoholowa, nikotynowa i seksualna co oznacza że: obowiązuje całkowity zakaz zażywania narkotyków, picia alkoholu, palenia papierosów i kontaktów seksualnych.
Obowiązuje także zakaz agresji słownej i fizycznej – w ośrodku uczymy się nowych (bardziej skutecznych) sposobów komunikacji z innymi.
3. Masz ograniczony kontakt ze starym środowiskiem:
– nie możesz mieć telefonu komórkowego;
– z domem (przez okres nowicjatu) kontaktujesz się raz na dwa tygodnie;
4. Rodzice są zobligowani przez cały okres terapii do regularnych spotkań z Kadrą Ośrodka organizowanych raz w miesiącu oraz do systematycznego kontaktu telefonicznego z terapeutą prowadzącym. Pierwsza przepustka do domu (z wychowawcą) na etapie domownika.
5. Ważnym elementem terapii dla osoby, która jeszcze niedawno żyła w chaosie i pomieszaniu dnia z nocą są stałe powtarzające się elementy planu dnia!
Oto typowy rozkład dnia w Ośrodku:
6.30 – pobudka, toaleta, gimnastyka
7.15 – spotkanie poranne
8.00 – sprzątanie pokoi
8.30 – śniadanie
9.00 – szkoła, praca
13.00 – obiad
14.00 – czas na realizację zadań terapeutycznych, integrację, sport
18.00 – społeczność / grupy etapowe / grupy zadaniowe
19.15 – kolacja
21.15 – podziękowania
22.00 – cisza nocna dla nowicjuszy
22.30 – cisza dla wszystkich
6. Główną metodą terapii jest społeczność terapeutyczna. Jest to metoda leczenia, która polega na zorganizowaniu według określonych reguł środowiska dla osób o podobnych problemach w celu ich rehabilitacji. Charakteryzuje się łączeniem uzyskiwania wsparcia ze strony pozostałych członków społeczności ze stawianiem czoła rzeczywistości bez środków zmieniających świadomość. W metodzie społeczności terapeutycznej ważniejsze od mówienia, a zwłaszcza deklarowania, jest robienie czegoś.
7. Proces pobytu i leczenia w Ośrodku został podzielony na etapy, którym przypadają specyficzne cele, prawa i obowiązki.
8. Praca i aktywność.
Promujemy aktywny tryb życia! W ciągu roku jedziemy na min. 2 wyjazdy (letni i zimowy). Latem czeka Was spływ kajakowy na pojezierzu suwalskim. Zimą jeździmy na nartach w Tatrach! Uprawiamy też sporty – gramy w piłkę nożną, siatkówkę, pływamy, chodzimy na piesze rajdy po Górach Świętokrzyskich.
9. Praca z rodzicami (daj do przeczytania rodzicom!)
Oddziaływania Ośrodka odnoszą się nie tylko do pacjentów, ale także ich rodzin. Celem tej pracy jest: – uświadomienie zachowań dysfunkcyjnych i propozycja zmiany tych zachowań;
– uświadomienie mechanizmu uzależnień z równoległym podjęciem pracy nad uwolnieniem siebie lub dzieci z poczucia winy;
– stworzenie z dzieckiem relacji satysfakcjonującej obie strony;
– korzystanie z siebie nawzajem (rodzice – dzieci) jako grupy wsparcia w sytuacjach kryzysowych;
– współpraca z kadrą Ośrodka w celu lepszego zrozumienia zmiany dziecka i wspieranie tych zmian.
10. Jak my rozumiemy leczenie?
Branie narkotyków jest skutkiem problemów, więc w trakcie leczenia przyglądamy się jakie pacjent ma problemy, kompleksy, czego się wstydzi, o czym nigdy nie rozmawia z innymi. Leczymy się w grupie, żyjemy w grupie. To pomaga. Uczymy się przyjmować informacje na swój temat i udzielać ich innym osobom. Przełamujemy się do zadań, które sprawiają nam trudności: im trudniej tym lepiej. Robimy rzeczy, które kiedyś wydawały nam się niemożliwe, czerpiemy z tego satysfakcję. Uczymy się nowych zachowań, postaw, chcemy być aktywni, twórczy, ciekawi nowych doświadczeń. Unikamy starych zachowań, przyzwyczajeń (tych wszystkich, które towarzyszyły nam w trakcie brania narkotyków). Odrzucamy stare stroje, ozdoby, które nosiliśmy i muzykę, której słuchaliśmy.
Absolwentem (osobą która zakończyła program) jest osoba:
– która ma cele, plany na przyszłość;
– która podejmuje naukę (ma z niej satysfakcję);
– która jest samodzielna, radzi sobie z kryzysami, trudnościami;
– która podejmuje satysfakcjonujące kontakty z innymi;
– która umie prosić o pomoc, ale i pomaga innym;
– która nawiązała na nowo relacje z rodziną (umie się dogadać z rodzicami, umie rozwiązać z nimi konflikty);
– która ma świadomość swoich słabych jak i mocnych stron ale wierzy w siebie;
– która zdaje sobie sprawę jaką rolę w jej życiu pełniły narkotyki i nie chce do nich wracać!
Absolwent po okresie trzeźwego życia i utrzymywania kontaktu z Ośrodkiem może ubiegać się o tytuł Neofity.